Zwalczanie zagrożeń

Ogromna większość daleko idących wyzwań wynikających z globalnego ocieplenia spowodowanych przez ludzką cywilizację jest nierozerwalnie związana z wodą. W wyniku coraz trudniejszych warunków pogodowych i dużego zanieczyszczenia środowiska wód powierzchniowych i podziemnych gospodarka wodna Ziemi staje się coraz bardziej krucha z każdym dniem.

Celem szczytu wodnego w Budapeszcie (BWS) jest zwrócenie uwagi światowych decydentów politycznych, gospodarczych, finansowych i naukowych na zapobieganie kryzysowi wodnemu. W miejscach, w których kryzysu nie da się uniknąć, należy w pełni zrozumieć możliwości zarządzania nim, to znaczy możliwości przetrwania.

Pierwszy szczyt, który odbył się w 2013 r., sformułował zestaw celów w zakresie gospodarki wodnej, które mają zostać osiągnięte na całym świecie do 2030 r. Propozycja BWS posłużyła jako podstawa celu zrównoważonego rozwoju związanego z wodą, który został przyjęty przez ONZ w 2015 r. Druga konferencja w Budapeszcie odbyła się w 2016 r., stanowiła kamień milowy w myśleniu o tym, jak doprowadzić do trwałej transformacji do 2030 r. Obejmowało to ponowne przemyślenie inwestycji w gospodarkę wodną. Propozycja budapeszteńska została włączona do pakietu zaleceń opracowanych przez Panel Wysokiego Szczebla ds. Wody zwołany przez Sekretarza Generalnego Narodów Zjednoczonych i Prezesa Grupy Banku Światowego.

Procesy obserwowane od przełomu tysiącleci wyraźnie pokazują, że XXI wiek to wiek wody.

Liczy się każda kropla.

Jeziora i rzeki wysychają, powodzie o niespotykanej dotąd skali, susze dziesiątkujące żniwa i ulewne deszcze szaleją w naszym świecie, nie mówiąc już o trwałych szkodach spowodowanych zanieczyszczeniem dna i wód powierzchniowych.
Raport, opublikowany pod tytułem Making Every Drop Count, zawiera następujące ustalenia:
„Uniwersalny dostęp do bezpiecznej wody i urządzeń sanitarnych jest kamieniem węgielnym rozwoju społeczno-gospodarczego. Woda jest również istotnym składnikiem (między innymi) żywności, energii, zdrowia, rozwoju przemysłowego, nadających się do zamieszkania miast oraz różnorodności biologicznej i otaczających nas ekosystemów. Rośnie presja na wodę i działania są pilne. (...) Około 2,5 miliarda ludzi (36% światowej populacji) żyje w regionach ubogich w wodę, w których wytwarzane jest ponad 20% światowego PKB. Do 2050 r. ponad połowa światowej populacji - i około połowa światowej produkcji zbóż - będzie zagrożona z powodu stresu wodnego. Intensywny niedobór wody może wyprzeć nawet 700 milionów ludzi do 2030 r. Rosnące populacje i rosnące zapotrzebowanie na żywność i energię zaostrzą problemy niedoboru, podobnie jak złe decyzje dotyczące przydziału i zużycia wody. ”

Osoby, społeczności, firmy, rządy i różne fora współpracy międzynarodowej muszą wziąć na siebie odpowiedzialność za skuteczny udział w uznaniu roli wody dla życia na Ziemi i dla naszej gospodarki wartościowej oraz w uwzględnieniu wiedzy na temat zrównoważonego rozwoju zużycie wody w naszych codziennych nawykach. W interesie naszej wspólnej przyszłości musimy przyznać temu niezastąpionemu i ograniczonemu zasobowi naturalnemu szacunek, na jaki zasługuje, biorąc pod uwagę rolę, jaką odgrywa on w podtrzymywaniu życia na Ziemi.

Szczyt wodny w Budapeszcie w 2019 r. stanowił międzynarodowe miejsce spotkań dla tych, którzy widzą i rozumieją nadchodzące kłopoty, i którzy oprócz składania deklaracji, budują także mosty partnerstwa w zakresie zrównoważonych rozwiązań.

Energia odnawialna jest dziś w centrum zainteresowania. Z jednej strony mamy do czynienia z niesamowicie dużymi oszczędnościami w przypadku instalacji takich jak na przykład elektrownie wiatrowe, z drugiej to również znacznie bardziej ekologiczne rozwiązanie, które pozwala nam na poczynienie realnych oszczędności w kwestii zanieczyszczenia środowiska. O te również dbamy znacznie bardziej i z roku na rok świadomość w tej kwestii rośnie. Zdecydowanie wiele krajów stara się stawiać na energię zieloną. Nie ma się czemu dziwić. Zasoby nieodnawialne jak węgiel czy ropa skończą się na pewno z biegiem lat, a przy okazji zanieczyścimy planetę. W przypadku ekologicznych rozwiązań jak chociażby znane wszystkim dobrze elektrownie wiatrowe czyli po prostu wiatraki takiego zagrożenia nie ma.

Koperta okolicznościowa, wydana w RPA w 1982 roku z okazji XI Konferencji Międzynarodowej Komisji Badania Zanieczyszczenia Wód.

Organizacja ta (oryginalna nazwa angielska: International Association on Water Pollution Research - IAWPR - logo na kopercie) powstała w RPA w 1965 roku. Obecnie nie ma o niej wzmianki, więc przestała działać. Daje ona jednak do myślenia, bowiem RPA było prężnym państwem, jeżeli chodzi o badania naukowe czy postęp technologiczny, będąc kolebką i siedzibą wielu znamiennych organizacji. Jak widzimy z przykładu, już w 1965 roku bardzo poważnie i naukowo podchodzono tam do problemu zanieczyszczenia wód nie tylko w RPA, ale i na świecie. IAWPR była członkiem Światowej Organizacji Zdrowia oraz Międzynarodowej Rady Nauki.

Na znaczku na kopercie widzimy proteę - kwiat narodowy RPA.

Datowniki są okolicznościowe, atrakcyjne i pochodzą z wyżej wymienionej konferencji, która odbyła się w Kapsztadzie.

Koperta FDC z 4 okolicznościowymi znaczkami pocztowymi wydana w Afryce Południowo-Zachodniej (SWA) w 1980 roku.

Znaczki i koperta promują oszczędną gospodarkę wodną - jakże ważna sprawa nie tylko w Afryce, ale obecnie na całym świecie. Na znaczkach przedstawiono cztery zapory wodne w Afryce Południowo-Zachodniej.

Datowniki są okolicznościowe i pochodzą z Okahandja („Miejsce, gdzie zlewają się rzeki, by utworzyć jedną wielką rzekę”) - miasta w centralnej Namibii. Zapora wodna Von Bach jest zlokalizowana niedaleko Okahandji. Zapora ta zabezpiecza większość zapotrzebowania na wodę stolicy Namibii, Windhoek.

Koperta FDC zawiera w środku ulotkę informacyjną (nieco tylko mniejszą, niż koperta), która opisuje tę emisję znaczków w językach angielskim, afrikaans i niemieckim (informacje na temat oszczędnej gospodarki wodą w Afryce Południowo-Zachodniej oraz o poszczególnych zaporach wodnych ze znaczków).

Afryka Południowo-Zachodnia (ang. South-West Africa - SWA, jak na znaczkach) była nazwą Namibii w latach 1884-1990. Początkowo - w latach 1884-1915 - terytorium obecnej Namibii znajdowało się pod kontrolą niemiecką (jako Niemiecka Afryka Południowo-Zachodnia, niem. Deutsch Süd-West Afrika). Stąd też język niemiecki jest wciąż używany w Namibii (np. jadłospisy w restauracjach mają menu tłumaczone na niemiecki), a także w wielu miastach w RPA (np. w Somerset West).

W 1915 kontrolę nad Afryką Południowo-Zachodnią przejął Związek Południowej Afryki (ZWA), który w 1920 otrzymał od Ligi Narodów mandat nad tym terytorium. Po II wojnie światowej Związek Południowej Afryki nie zgodził się na przekształcenie Afryki Południowo-Zachodniej w terytorium powiernicze ONZ. Tym samym stała się ona faktyczną kolonią RPA. W 1966 Zgromadzenie Ogólne ONZ uchwaliło rezolucję odbierającą RPA mandat nad Afryką Południowo-Zachodnią. W 1971 Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości uznał południowoafrykańską kontrolę nad tym regionem za nielegalną.

Ostatecznie terytorium Afryki Południowo-Zachodniej uzyskało niepodległość w 1990, zmieniając nazwę na Namibia.

Morze Bałtyckie pomimo, że nie należy do grupy największych na świecie, zajmuje naczelne miejsce wśród najsilniej zanieczyszczonych akwenów wodnych na naszej planecie. Jest to terytorium dziewięciu wysoko uprzemysłowionych państw, których dążenie do rozwoju gospodarczego jak najmniejszym kosztem spowodowało zanieczyszczenie morza. Do głównych zanieczyszczeń w Morzu Bałtyckim należą substancje nieorganiczne i substancje organiczne, metale ciężkie i oleje. A co za tym idzie jest to zatrucie organizmów morskich, zły stan sanitarny wielu plaż i kąpielisk morskich, skażenia spowodowane rozwojem przemysłu celulozowo-papierniczego, kwaśne deszcze i inne. Konwencja Helsińska z roku 1992 zobowiązała państwa członkowskie do powołania Bałtyckiego Systemu Obszarów Chronionych. Ochrona wód Morza Bałtyckiego przed zanieczyszczeniami to wyzwanie dla wszystkich dziewięciu państw leżących nad Bałtykiem. 10% powierzchni Morza Bałtyckiego to tzw. pustynie wodne, gdzie nie ma żadnego życia. Jednocześnie Bałtyk jest najbardziej zatłoczonym morzem świata. Wzrasta natężenie transportu morskiego, powstaje infrastruktura, która ma szkodliwy wpływ na stan środowiska Morza Bałtyckiego. Bardzo dużym problemem Morza Bałtyckiego jest również jego przesycenie nawozami sztucznymi, które zasilają dopływy rzek w ok. 200 tys. ton azotu i 5 tys. ton fosforu rocznie.

Bardzo dużym wyzwaniem jest sadzenie lasów ochronnych, to lasów chroniących lokalnych mieszkańców przed niektórymi zagrożeniami naturalnymi lub zdrowia i jakości życia mieszkańców obszarów zurbanizowanych, lub szczególnie wrażliwych ekosystemów, które kryje w sobie. Są chronione umownie lub obowiązkowo (w razie potrzeby wywłaszczeniem), aby zapewnić utrzymanie gleby przed erozją, lawinami, lawinami błotnymi, ryzykiem pożaru, ale także zapobiegać spadaniu kamieni itp. zwłaszcza w górach i na zboczach, uczestnicząc zimą w obronie przed lawinami i infiltracji wody do warstw wodonośnych na rzecz regulacji przepływów i wielkości powodzi w dole rzeki. Zróżnicowane zalesianie (pod względem gatunków i grup wiekowych) zapewnia najlepszą ochronę gleby dzięki tkance korzeniowej, która stabilizuje podłoża podatne na erozję. Pozwala także na lepszą odporność ekologiczną.

Lasy te spełniają wiele funkcji: zabezpieczają gleby przed erozją i wysuszeniem jak również zabezpieczają ścieki, zbiorniki wodne, chronią mikroklimat obszarów urbanistycznych i przemysłowych, chronią warunki i obszary uzdrowiskowe, chronią glebę przed zmywaniem lub wyjałowieniem, powstrzymują usuwanie się ziemi, obsypywanie się skał lub lawin, ograniczają powstawanie lub rozprzestrzenianie się lotnych piasków, stanowią drzewostany nasienne lub ostoje zwierząt i stanowiska roślin podlegających ochronie gatunkowej, mają szczególne znaczenie przyrodniczo-naukowe, mają szczególne znaczenie dla obronności i bezpieczeństwa państwa, (np. poligony), czy służą jako lasy rekreacyjno-wypoczynkowe spełniające rolę wypoczynkową dla ludzi.

Przewodnictwo górskie to także ochrona przyrody i środowiska i z tym wiążą się takie kwestie:
-  Podstawy programowe i prawne ochrony przyrody
-  Formy ochrony przyrody
-  Krajowy system obszarów chronionych, międzynarodowe formy i systemy obszarów chronionych
-  Zagrożenia środowiska przyrodniczego, w tym związane z zagospodarowaniem i ruchem turystycznym
-  Podstawowe pojęcia w ekologii
-  Różnorodność biologiczna - podstawowe pojęcia, stan zagrożenia.
-  Zasady ruchu turystycznego w lasach i na obszarach chronionych
-  Bezpieczeństwo p/pożarowe w lasach.
-  Formy (rodzaje) turystyki sprzyjające ochronie i zrównoważonemu użytkowaniu środowiska przyrodniczego.

I to jest bardzo ważna sprawa dla dbania o środowisko a także wrażliwość ekosystemów górskich na zagrożenia i sposoby przeciwdziałania. Szczegółowa charakterystyka środowiska geograficznego. Znajomość podstawowych, charakterystycznych dla terenów górskich gatunków chronionych i ich siedlisk. Zasady ruchu turystycznego na obszarach chronionych, bezpieczeństwo przeciwpożarowe w lasach. Obszary szczególnie zagrożone masowym ruchem turystycznym.

Innymi słowy potrzebujemy takich ludzi.

Jedną z najważniejszych dziedzin gospodarki mającej wpływ na zmianę klimatu jest energetyka. Uważam, że pełna nacjonalizacja energetyczna we wszystkich państwach, inaczej mówiąc upaństwowienia czy przejęcie przez państwo tego sektora byłoby tym rozwiązaniem, które przyczyniłoby się do poprawy klimatu. W tej chwili korporacyjni oligarchowie, którzy żądni są tylko powiększeniem zysku, bez względu na wszystko zachęcają do promowania fałszywych „badań”, które zaprzeczają zmianom klimatu. Nieustannie lobbują kongresy i przekazują datki na kampanie politykom, aby zablokować reformę zmiany klimatu lub zatrzymać debatę na ten temat, dając wyraz przekonaniu, że dowody na zmianę klimatu są niejednoznaczne. Demokratyczna kontrola nad całym sektorem energetycznym może mieć wysoką cenę np. przekwalifikowywanie pracowników dla płynnego przejścia do energii odnawialnej, czy wsparcia opiekuńczego dla pracowników tracących miejsca pracy ale z pewnością warto to zrobić, ponieważ koszt ignorowania zmian klimatu może być znacznie bardziej niszczycielski i kosztowny. To też są nowe wyzwania dla nacjonalizacji przedsiębiorstw energetycznych, które wymagałaby od pracowników demokratycznego wyboru organów nadzoru oraz określenia bezpieczeństwa i warunków pracy. Krajowa rada nadzorcza składająca się z przedstawicieli regionalnych komitetów energetycznych, a także pracowników innych branż dotkniętych polityką energetyczną, nadzorowałaby kierowanie i egzekwowanie regulacji polityk bezpiecznych dla środowiska, promujących nowy sektor zielonej energii. Myślę, że to ma sens, wychodząc z założenia by ratować nasze dzieci, wnuki, przyrodę, bo nam „dziadersom” już nic nie zaszkodzi.

Wykorzystanie przestrzeni kosmicznej, biorąc pod uwagę rosnącą liczbę operatorów, stwarza różnego rodzaju wyzwania a w szczególności znaczącego ryzyka związanego z rozprzestrzenianiem się odpadów kosmicznych, nie mówię o tych barbarzyńskich metodach wykorzystania kosmosu. Jest coś takiego jak międzynarodowy kodeks działalności w przestrzeni kosmicznej. Projekt Kodeksu Postępowania opiera się na trzech zasadach: swobodzie korzystania z przestrzeni kosmicznej w celach pokojowych, zachowaniu bezpieczeństwa i integralności obiektów kosmicznych na orbicie oraz uwzględnieniu uzasadnione potrzeby państw w zakresie bezpieczeństwa i obrony. Ale tu wszystkim krajom musi przyświecać jeden cel: promowanie działań kosmicznych, poprzez dobrowolne środki zaufania i przejrzystości, bezpieczeństwa działań kosmicznych, cywilnych lub wojskowy.

Bardzo duże znaczenie mają Kongresy Leśne. Jak pokazują poniższe znaczki taki m.in. odbył się w Seattle, Stany Zjednoczone Ameryki w 1960 roku, a był to się V Światowy Kongres Leśny. Odbywają się one co sześć lat, a pierwszy odbył się w Rzymie w 1926 roku. Sesje tematyczne dotyczą takich zagadnień, jak: lasy, szukania powierzchni, którą można wykorzystać by wprowadzać zieleń na dachy budynków, a by przestrzeń ta stała się idealnym kompromisem w walce ze zmianami klimatu, produkcja dla rozwoju, lasy w służbie człowiekowi, troska o nasze lasy, organizacja rozwoju lasów, ludzie i lasy w harmonii. Omawiane są praktyki w gospodarce leśnej w Europie łagodzące skutki wycinania i degradacji lasów. Zastosowanie fotografii lotniczej do problemów tropikalnych inwentarzy. Poprawa pokrycia traw lub drzew na obszarach ubogich gruntów, a sadzenie drzew na takich obszarach należy rozważyć po sprawdzeniu prawdopodobnego niekorzystnego bilansu wodnego spowodowanego wegetacją drzew.

Gospodarka leśna a także Dni Lasu - największe święto lasów i leśników. Obchodzone jest od 1933 r. z inicjatywy Prezydium Zarządu Głównego Związku Leśników Polskich. W różnych latach święto nazywane było Świętem Lasu bądź Dniem Lasu i co roku organizowano je w ostatnią sobotę kwietnia. Uroczystościom towarzyszyły przedstawienia, koncerty, pokazy produktów leśnych oraz sadzenie drzewek, w myśl idei przekazanej w 1936 r. przez Adama Loreta za pośrednictwem „Ech Leśnych": „Jeśli „Dzień Lasu" przyczyni się do tego, by ochrona lasów w Polsce wynikała nie tylko z obowiązujących ustaw, ale ze świadomej postawy społeczeństwa - to jego doniosłe zadanie wychowawcze będzie spełnione". W obchodach brały udział władze państwowe, kościelne, wojskowe oraz liczni mieszkańcy z dziećmi. Wybuch wojny na wiele lat przerwał obchody i dopiero w 1993 r. powrócono do tradycji.

Poniżej pokazane zdjęcie z Daleszyc w podpisie „Święto Lasu”. Nie mam wiedzy na temat osób pokazanych na zdjęciu oraz tej uroczystości, ale może ktoś rozpozna temat.

Znaczek z tematu „Światowego Kongresu Międzynarodowego Towarzystwa Energii Słonecznej 1993”

Energia odnawialna, energia słoneczna, sektor środowiska, seminaria, warsztaty i programy edukacyjne, podstawy procesów energii słonecznej, projektowanie systemów solarnych – wszystko to uzgadniano na Światowym Dniu Kongresu 23-27 sierpnia 1993 r.w Budapeszcie.

W tym czasie odbył się również MIĘDZYNARODOWY KONKURS RYSOWANIA DLA DZIECI. Światowa Kongresowa Rada Dyrektorów postanowiła zwrócić uwagę młodych ludzi na znaczenie Słońca. Oprócz entuzjazmu uczestnicy wnieśli do naszego technicznego świata coś niezwykłego: miłość. Od Nowej Zelandii po Afrykę i od Indii po Europę pojawiły się czyste ludzkie uczucia: jedność i harmonia przyrody określa, co kochamy, cieszymy się i musimy robić. Szkoda tylko, że takie dziecięce marzenia o czystości środowiska, nie przeniosły się na ludzi odpowiedzialnych za całą przyrodę, czyli na każdego człowieka na tej ziemi.

Światowy Dzień Środowiska (Journée mondiale de l'environnement).

Przykładowe gesty dla czystości naszego środowiska miejskiego i jak podpowiada hasło na jednym ze znaczków „Unikaj brudu, który za nami podąża i szkodzi nam”. Chronić środowisko można na wiele sposobów ale podstawową i najprostszą czynnością wykonywaną przez wszystkich na co dzień jest segregowanie odpadów, własnie to co w ostatnim okresie wprowadza się w życie.

Pokojowe wykorzystanie enegii atomowej można zastosować w wielu dziedzinach życia:
- do wytwarzania energii elektrycznej a mocno zmniejszy się szkodliwości emisji rozprzestrzeniających się z elektrowni węglowych;
-  wyniku reakcji jądrowych otrzymuje się izotopy, mające liczne zastosowania: głównie w technice, medycynie, biologii, fizyce. Są wykorzystywane m. in. do zwalczania nowotworów, wykrywania wad materiałów, pomiarów grubości;
- izotopy promieniotwórcze to także radiografia. Jest stosowana przede wszystkim w metalurgii, przemyśle maszynowym, stoczniowym, lotniczym i chemicznym. Bomby kobaltowe i cezowe są stosowane w medycynie do celów diagnostycznych (wykrywanie uszkodzeń kości) i w leczeniu nowotworów;
- energię jądrową, która powstaje w wyniku naturalnego rozpadu promieniotwórczego pierwiastka można wykorzystać również dla celów medycznych, a nawet w walce z nowotworami;
- wykorzystanie reakcji jądrowych dla utrwalania żywności. Zapobiega to niekorzystnym, z punktu widzenia przydatności do konsumpcji zmianom. Napromieniowanie żywności nie zmienia też wartości odżywczej jej składników;
- energia jądrowa jest wyzwalana w reaktorze jądrowym, głównie w postaci ciepła i wykorzystywana albo bezpośrednio do ogrzewania albo przetwarzana na energię mechaniczną lub elektryczną, jak np. na statkach i okrętach z napędem jądrowym;
- wykorzystanie energii jądrowej do napędu samolotu.

Oszczędzanie energii elektrycznej służy podwójnemu celowi: pomaga powstrzymać globalne ocieplenie i na dłuższą metę pomaga zaoszczędzić dużo pieniędzy. Walkę z globalnym ociepleniem każdy powinien zacząć od siebie samego. W związku z tym, że ocieplenie klimatu jest to proces powolny i długotrwały, ludzie odczuwając drastyczne skutki tego ocieplenia nie utożsamiają ich z własną działalnością. Powinniśmy podjąć działania zmniejszające wielkość emisji z jednoczesną oszczędnością własnego budżetu domowego. Bardzo dużo jest porad, które spowodują zmniejszenie ocieplenia i myślę, że jeżeli chociaż po części zastosujemy się do nich, to możemy doprowadzić do równowagi przyrody.