Zaraz po prośbie pozostałych chórów anielskich i po poruszeniu Bóstwa widziałam, jak około tarczy cienistej na dole, po prawej stronie, ciemna powstała kula.
Czwarty dzień odnosi się do pierwszego, bo Pan Bóg stwarza ciała niebieskie i umieszcza je na sklepieniu nieba, co nie wyklucza istnienia innego światła dla Pana Boga. Ich ruch będzie wskazywał człowiekowi to jak upływa CZAS. Dwa wielkie ciała niebieskie są stworzone w połączeniu z ziemią. Pierwszym jest słońce, które jest podstawowym źródłem światła i księżyc, nauka twierdzi, że księżyc odbija światło słońca, ale Biblia twierdzi, że to jest inne źródło światła (Księga Rodzaju 1:14-17) i słoneczne światło jest ciepłe a księżycowe zimne. Sa to tematy niezbadane do końca. Ruch tych ciał będzie rozróżniał dzień od nocy. O tym dziele Pan Bóg również mówi, że jest dobre.
Michał Anioł w Kaplicy Sykstyńskiej namalował Pana Boga stwarzającego świat w postaci energicznego i imponującego starca. Przedstawienie obrazowe zostało wykonane zgodnie z nowymi standardami tamtych czasów, co zachęcało sztukę do czerpania inspiracji z dziedzictwa grecko-łacińskiego, pełnego antropomorficznych modeli. Oczywiście Michał Anioł wiedział, że Pan Bóg nie ma postaci człowieka, ale sztuka często stara się uwidocznić to, czego nie ma, podejmując ryzyko.
Teraz oczy zwróciłam bardziej ku tej ciemnej kuli na prawo od tarczy cienistej, i zdawało mi się jakoby się coraz bardziej powiększała; widziałam też jaśniejsze kropki wychodzące z masy i pokrywające ją, a tu i ówdzie występujące w szerszej, jasnej płaszczyźnie; zarazem widziałam postać odgraniczającego się lądu od wody. Potem widziałam na jasnych miejscach poruszenie, jakoby w nich się coś ożywiało. Widziałam też, jak na lądzie wyrastały rośliny, a wśród tych roślin widziałam żywe rojowisko. Ponieważ byłam dzieckiem, więc sądziłam, że te rośliny się poruszały.
Dotychczas wszystko było szare, teraz stawało się coraz jaśniejsze, podobne do wschodu słońca. Było tak, jak jest na ziemi nad ranem i jakoby wszystko się ze snu budziło.
Watykan zorganizował międzynarodowy konkurs plastyczny na Międzynarodowy Rok Książki. Pięć znaczków zostało wybranych z prac nadesłanych przez młodzież z ponad dwudziestu krajów. Watykan wydał znaczki 23 kwietnia 1974 r. Temat brzmiał: „Biblia, księga książek”. Jeden ze znaczków poniżej. Inne znaczki w odpowiednich rozdziałach.
15 lire - I stała się światłość;
Wszystko inne zniknęło z obrazu. Niebo było lazurowe, a słońce na nim przesuwało się. Widziałam tylko jedną część ziemi oświeconą słońcem, i ta część była bardzo piękną, więc sądziłam, że to raj.
Wszystkie zmiany na owej ciemnej kuli wydawały mi się jakoby wypływające z owego najwyższego koła Bożego.